«غیرت» به معنای نفرتی طبیعی است که از بخل مشارکت 
دیگران در امر مربوط به محبوب فرد ناشی می‏شود. از جمله محبوب‏ترین افراد 
بشر برای انسان، خود او و وابستگان نزدیک او از جمله همسر و فرزند است. فرد
 غیور از آنجا که به خود علاقه‏مند است، اجازه مشارکت به دیگران درباره خود
 را نمی‏دهد و این غیرت، او را به عفت رهنمون می‏سازد. امام علی? 
می‌فرماید: «ارزش هر کس به اندازه همت او.... و عفتش به اندازه غیرت او 
است». مرد از آنجا که به همسر خود علاقه‏مند است، به دیگران اجازه مشارکت 
در امور مربوط به او را نمی‏دهد.

فردی که به عفت 
همسر خود اهمیت نمی‏دهد، تا جایی که او به اعمال منافی عفت رو می‏آورد، بوی
 بهشت را استشمام نخواهد کرد. غیرت و توجه به عفت و پاکدامنی همسر زمینه 
ساز حفاظت از آلودگی‏های مختلف و موجب سازگاری هر چه بیشتر او خواهد 
شد.البته نباید فراموش کرد که، به همان میزان که غیرت در جایگاه خود در عفت
 همسر مؤثر است، غیرت نشان دادن در غیر جایگاه درست آن، در دوری آنان از 
عفاف و پاکدامنی تأثیر گذار خواهد بود. از این‌رو، امیر المؤمنین? در وصیت 
به امام حسن? آن حضرت را از غیرت در غیرجایگاه خود برحذر داشته، آن را موجب
 انحراف و بیماری می‌دانند.