مناجات...

خدای من:

از تو شاکرم که مرا در برابر سختی ها مقاوم کردی

و طعم شیرینی صبر حتی به مثقالی بر من چشاندی،

هنگامی که  امتحان دیگران را در برابر روزگار خویشتن نظاره می کنم

 انگار قطره ای در برابر دریاست.قطره ای صغیر مقابل دریایی متلاطم .

خدای من:

مرا در طوفان پرتلاطم این زندگی حتی به تار موی به خویشتن وصل نما

و مرا به غیر وامگذار که قطعا در آن صورت از دوزخیان خواهم بود.

واگر نباشد عنایت حضرت حق  قطعا  مقربان درگاه تو از زمین خوردگان درگاه ات خواهند بود

حال تفسیر ما از پیش مبرهم است که چه خواهد بود.

شاکرم که نگاه مرا به دنیا کمی عوض نمودی

و کمی از الهامت خویش را بر من چشاندی

که فاصله بنده تو تا اصل نور برابر با هفت اسمانی است که هنوز در خم همان خم  کوچه اول مانده ایم چه رسد بر پیچ یا آخر کوچه.... 

اما شاکرم که  همانقدر هم چشاندی بلکه متنبع گردم وانشالله چنین باشد.

از من بگذر بقدر بزرگی جمال کبریای خویش و عفو کن حقیر را به  خاطر صغیر بودن بنده ات....

بلکه شاید عاقبتش بخیر گردد.

انشالله

یارب .....