بانو!

دستانت بوی نجابت می گیرند،

وقتی

.

.

.

در انبوه نگاه نامحرمان،

مرتب میکنی “چادرت” را . . .

“سیاهِ ساده سنگینت را . . .”

خواهرم هروقت خواستی ار خونه بری بیرون حتما این موارد را چک کن

و حاضر بزن بعد بیرون برو:

نجابت : حاضر√

حیا : حاضر√

پاکدامنی : حاضر√

غرور : حاضر√

چادر :  ؟

چادر : ؟

چادرم میگه:

اگرهمگی حاضرن منم هستم وگرنه دوره من یکیو خط بکش ک آبرو

دارم!

چه کنم چادراست دیگر!

بدون حیا جایی باکسی نمیره …

«غیرت» به معنای نفرتی طبیعی است که از بخل مشارکت 
دیگران در امر مربوط به محبوب فرد ناشی می‏شود. از جمله محبوب‏ترین افراد 
بشر برای انسان، خود او و وابستگان نزدیک او از جمله همسر و فرزند است. فرد
 غیور از آنجا که به خود علاقه‏مند است، اجازه مشارکت به دیگران درباره خود
 را نمی‏دهد و این غیرت، او را به عفت رهنمون می‏سازد. امام علی? 
می‌فرماید: «ارزش هر کس به اندازه همت او.... و عفتش به اندازه غیرت او 
است». مرد از آنجا که به همسر خود علاقه‏مند است، به دیگران اجازه مشارکت 
در امور مربوط به او را نمی‏دهد.

فردی که به عفت 
همسر خود اهمیت نمی‏دهد، تا جایی که او به اعمال منافی عفت رو می‏آورد، بوی
 بهشت را استشمام نخواهد کرد. غیرت و توجه به عفت و پاکدامنی همسر زمینه 
ساز حفاظت از آلودگی‏های مختلف و موجب سازگاری هر چه بیشتر او خواهد 
شد.البته نباید فراموش کرد که، به همان میزان که غیرت در جایگاه خود در عفت
 همسر مؤثر است، غیرت نشان دادن در غیر جایگاه درست آن، در دوری آنان از 
عفاف و پاکدامنی تأثیر گذار خواهد بود. از این‌رو، امیر المؤمنین? در وصیت 
به امام حسن? آن حضرت را از غیرت در غیرجایگاه خود برحذر داشته، آن را موجب
 انحراف و بیماری می‌دانند.

و هی تو دختر :

اگه برای خودت جا انداختی که پسر یعنی قد، ته ریش،هیکل، قیافه، پول،ماشین،شهرت!

تقصیر تو نیست…

از عقده ی نداشتن چیزهایی است که

سال هاگوشه دلت مانده و روزگارت را سخت گذرانده !

اما درک کن؛ پسر یعنی :

تکیه گاه، سایه سر، پناه، امنیت،”مرد”پدر”…و رابطه ی دونفره یعنی اعتماد، وفا، درک…

و ای کاش خراب شود این دیوارهای بی اعتمادی

 ابلیس هم عاشورا گریه کرد . . .

پدر آیت الله سید محمدتقی مدرسی نقل می کند:

عصر عاشورای سال 61 هجری ، شیطانک ها دیدند که ابلیس سرکرده ی آنان، به سر و صورت می زند و می گرید.

گفتند: امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان؟

گفت: اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند.

گفتند:چطور؟ مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان ، راهی جهنم شوند؟ و مگر نشدند؟

گفت:چرا چنین شد ولی از این نکته غفلت کرده بودم که با این کار ، باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین علیه السلام جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد.

السلام علیک یا ابا عبدالله (ع) یا باب رحمه الله الواسعه

مولای من ! آقای من !

یا صاحب الزمان(ع)

اینان از نسل کوفیان اند

.

.

.

همان کاری که با حسین بن علی (ع) در کربلا کردند با توهم خواهند کرد.

نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

هزار نامه کوفی برای تو نیست !!

هرسال محرم تاریخ تکرار میشود وباز هم یزیدیان خون سیدالشهدا (ع) را پایمال میکنند!

السلام علیک یا اباعبدالله …

حیا در پوشش

در فطرت آدمی استفاده از پوشش به صورت امری نهادینه مطرح است و
 البته در بانوان جلو? بیشتری دارد، نوع پوشش معمولاً بیانگر حالت حیا و 
عفاف و یا عدم آن است. لذا مسأله پوشش هم در خانواده و هم در جامعه باید 
جدی گرفته شود. نوع پوشش در خانواده امری مهم و شایان توجه است. به این 
معنا که به نوع پوشش والدین در حضور فرزندان و یا نوع لباسی که فرزندان 
استفاده می کنند باید دقت شود. نوع لباس دختران در خانواده و در برابر 
برادران و پسران باید جدی گرفته شود؛ زیرا پوشش در برابر محارم هم حد و 
حدودی دارد که لازم است رعایت شود.

در جامعه هم به نوعی پوششی که استفاده می شود باید توجه جدی 
شود. بسیار ناپسند است که خانمها لباسهای نانمناسب به جامعه بیایند و مشغول
 جلوه گری شوند و یا حتی لباسهای نامناسب را بر تن فرزندان خود کند اگر 
خداوند به بانوان دستور پوشش می دهد، این پوشش را به طور فطری در وجود آنها
 نهاده است. زنانی که تربیتی مطابق با فطرت دارند به طور ناخودآگاه وقتی در
 محیطهای ناسالم قرار بگیرند دچار نوعی اضطراب می شودنأ، قرآن کریم در 
داستانی زیبا وقتی از قص? حضرت مریم علیه السلام سخن می گوید این حالت 
اضطراب را به بهترین شکل بیان می کند.

انواع حیا

شرم و حیا را از یک منظر می توان به دو نوع عام و خاص تقسیم کرد. حیای عام عبارت است از شرم و حیای لازم در اجتماع و حیای خاص عبارت است از شرم و حیای لازم در خانواده.

حیای عام: در مسائل عمومی مطرح می گردد. برای مثال انسان در برابر فرد بزرگی از انجام کاری شرم می¬کند؛ زیرا آن کار یا دون شأن خود اوست و یا در شأن طرف مقابل نیست. این نوع از حیا در روابط اجتماعی نمود می¬یابد، به ویژه در ارتباط با جنس مخالف؛ چه باید توجه داشت که حفظ شرم و حیا در برخورد با جشن مخالف از دستورات شریعت است و کسی حق ندارد گام در حریم دیگری نهد.

امّا حیای خاص در خانواده و در مورد روابط خصوصی میان همسران مطرح می شود. بحث حیا در خانواده از مباحث مهم تربیتی به شمار می رود. خانواده نخستین مکان برای آموزش فرزندان است تا بیاموزند در هم? جهات مثل کلام و رفتار و پوشش حیا و شرم را در زندگی به کار بندند. در این مسائل مربوط به عفاف و مسائل جنسی نیازمند رعایتهای جدی است. در محیط خانواده و میان اعضای آن باید حریم عفاف و حیا مراعات گردد، حتی در بیان الفاظ هم باید دقت گردد که سخنان با معیار حیا بیان گردد. پدر و مادر موظفند مسائل مربوط به بلوغ را به فرزندان خود که در آستان? بلوغند، آموزش دهند اما این آموزش باید با انتخاب الفاظ مناسب و با کنایه و اشاره باشد.

قرآن کریم بحث حیا در خانواده را با ظرافت خاصی بیان می کند:

« یا اَیُّهَا اَّذینَ آمَنُوا لِیَستَأدِنکُمُ الَّذینَ مَلَکَت اَیمانُکُم وَ اَّذینَ لَم یَبلُغُوا الحُلُمَ مِنکُم ثَلاثَ مَرّاتٍ مِن قَبلِ صَلاهِ الفَجرِ وَ حینَ تَصَعُونَ ثِیابَکُم مِن الظَّهیرَهِ وَ مِن بَعدِ صَلاهِ العِشاءِ ثَلاثُ عَوراتٍ لَکُم»

ای اهل ایمان باید که از شما اجازه بگیرند کنیزان و فرزندان زیر سن بلوغ شما در سه موقع، قبل از نماز صبح و هنگامی که لباسهایتان را از تن بیرون می کنید و بعد از نماز عشا این سه برای شما زمان محدودیت حساب می شود.

در این آیه بیان می گردد که بچه های زیر سن بلوغ در صوتی که خواستند وارد اتاق یا خلوت شما شوند در این سه زمان باید اجازه بگیرند پس معلوم می شود که باید به آنها آموزش داده شود که سرزده وارد اتاق نشوند.

به طور خلاصه در خصوص فطری بودن و اجرای حیا چه در جامعه و چه در خانواده توجه به دو نکته ضروری است: اول این که باید از این نیرو و حس فطری نگهداری شود و دوم این که در انجام رفتارها باید دقت لازم مبذول گردد زیرا مؤدبانه بودن یا نبودن رفتارها حکایت از میزان حیای فرد دارد.

(و به زنان با ایمان بگو چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را، چیز آن مقدار که نمایان است، آشکار ننمایند، و اطراف روسری های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) و زینت خود را آشکار نسازند، مگر برای شوهرانشان...) (سوره نور / آیه 31)
اظهار و مراد از زینت زنان، مواضع زینت است، زیرا که اظهار خود زینت از قبیل گوشواره و دست بند حرام نیست، پس مراد از اظهار زینت، اظهار محل آن ها است. (1)
در خصوص (حیای چشم) رسول الله (ص) فرمودند: (نگاه به نامحرمان، تیری زهرآلود از ناحیه ی شیطان است، هرکس از ترس خدا آن را ترک گوید، خدا به او ایمانی می دهد که شیرینی اش را در دل احساس کند). (2)
و باز می فرماید: (هرگز زنی با مردی خلوت نکند، جز این که نفر سوم آن ها شیطان خواهد بود).(3)
امام علی (علیه السلام) در خصوص کنترل نگاه فرمود (حفظ نگاه مایه ی آرامش دل و کاهش حزن و اندوه است)؛(4)
امام صادق (علیه السلام) در خصوص لباس فرمودند: (جایز نیست زن هنگامی که از منزل خارج می شود، لباس هایش براق و جذاب باشد).(5)
داشتن حیا و شرم یک حالت روان شناختی است که در فطرت انسان ها بودیعه نهاده شده و رعایت آن برای همه انسان ها زیباست، اما برای زنان، فوق العاده زیباست.
در این راستا نبی مکرم اسلام (ص)فرمود: (همانا داشتن شرم و حیا برای هر کسی نیکو است ولی برای زنان نیکوتر و زیباتر است).(6)
و نیز فرمودند: (هر دینی مَنشی دارد و مَنش اسلام حیا است).(7)

توجه به صفت زیبای حیا که از آن تعبیر به لباس اسلام شده است، زمینه ی اعتلا و معرفت و تقرب یافتن به محضر حق که کمال شایسته ی انسان است را برای او هموار می نماید. حیا به عنوان یک دستور الهی است و تأکید بسیاری در فرمایشات حضرات معصومین (علیهم السلام) در خصوص آن شده، پس بایستی ابتدا در نهاد خانواده و سپس اجتماع فرهنگ سازی شود تا از آثار ارزشمند آن همچون، روابط سالم اجتماعی، دینداری و پایبندی به حدود الهی، حجاب و پوشش صحیح، کنترل نگاه و زبان، احترام متقابل به یکدیگر، رعایت حقوق انسانی و شهروندی و ... برخوردار شویم. در صورت شکوفائی فرهنگ حیا و استفاده صحیح و بجا و خداپسندانه از آن، گذشته از آن که کانون خانواده را به سعادتمندی و مهرورزی توأم با عواطف شایسته ی انسانی می رسانیم، زمینه ی شکوفائی یک جامعه سالم و پویا و سعادتمند و مترقی و برخوردار از علم و دانش و تعهد و تخصص را مهیا می نمائیم.